یکی از دعاهای بسیار مهم و با ارزش در میان شیعه، دعای ندبه» است که عاشقان حضرت ولی عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف هر صبح جمعه دور هم گرد آمده و با خواندن آن، با حضرتش تجدید عهد و پیمان می کنند؛ این دعا سندی صحیح دارد و بخش عمده و چشمگیر آن، التجاء به مهدی موعود و تأسّف از غیبت و دردمندی از فراق آن بزرگوار است و بخش هایی از این دعا، مربوط به جدّ بزرگوار امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف سالار شهیدان است؛

شخصی (یهودی ) آمد خدمت رسول اکرم (ص ) و مدعی شد که من از شما طلبکار هستم و الان در همین کوچه هم بایستی طلب مرا بدهید.

پیامبر فرمودند: اولا که شما از من طلبکار نیستید، ثانیا اجازه بدهید که من بروم منزل و پول برای شما بیاورم. پول همراه من در حال حاضر نیست.

مرد یهودی گفت: یک قدم نمی گذارم از اینجا بردارید.

شیخ مفید (ره) در کتاب ارشاد، نقل می کند: مردی از خویشان امام سجّاد علیه السّلام نزد آن حضرت آمد و در برابرش ایستاد و سخنان تندی گفت و به حضرت دشنام داد. امام سجّاد علیه السّلام به او پاسخ نداد، تا او رفت، امام سجّاد علیه السّلام به همنشینان خود فرمود: آنچه این مرد گفت، شما شنیدید، اکنون دوست دارم همراه من بیائید تا نزد او برویم، و پاسخ مرا به او بشنوید». آنها عرض کردند: می آییم، و ما دوست داریم، تو هم پاسخ او را بگوئی، و ما هم [آنچه می توانیم ] به او بگوئیم.

با زیارت قبر مطهّر و منوّر حضرت ابی عبد اللّه علیه السّلام نصرت و یاری ایشان حاصل می شود، و آن را در چند جهت بیان می کنیم.

جهت اوّل: نسبت به وجود مبارک ایشان است، که زیارت موجب شدّت سرور قلب مبارک آن حضرت می شود.

جهت دوّم: نسبت به ظاهر شدن شأن رفیع ایشان، که موجب ذلّت و خواری و رغم انف دشمنان آن هاست، و باعث چشم پوشی اولیاء و دوستان آن حضرت است زیرا که بیشتر بودن تابعین نسبت به هرکس- خصوصا به عنوانی که همه در تحت لواء مرحمت او باشند- گوشه ای از جلوه بلندی مقام و علوّ قدر او در چشم بینندگان خواهد بود.